Original WWII Dutch death card of a courier for the 2nd British Army in Limburg (Merselo/Leunen)

30 

This Dutch death card is in good condition and belonged to Franciscus Gerardus Michels who worked as a courier for the Second British Army in Limburg.

The war in Merselo (church village of Venray) lasted until Oct. 16, 1944. After a grim battle with the Germans and a horrible battlefield in the neighboring Brabant village of Overloon, Merselo was liberated by the British army on October 16, 1944. This did not end Frans’ resistance work. On the contrary! Immediately after the liberation, the knowledge and enthusiasm of the resistance people was used for the benefit of the British army, which together with Canadian and American colleagues tried to drive the German occupiers from the Netherlands from the south. French was employed as a courier for the Second British Army, commanded by Lieutenant General Dempsey. This involved gathering information relevant to the British Army in enemy territory. That information had to be brought through the lines, which is why they spoke of “line cross” tours. The tours led through the woods and took place at night. Frans was ordered to make such a tour to the still occupied Horst in late October. That Frans realized that this was life-threatening work is evidenced by the significant words he uttered to his mother Mina upon departure on November 3, 1944, when he was picked up in the afternoon by a British army vehicle to be taken some distance on the road. Those words were, “Mama, here’s my wallet. I don’t know if I’ll come back”. It is known that he had been in Horst and had intended to return home. What exactly happened next will never be known, because on December 6 he was found dead in the outskirts of Leunen (church village of Venray towards Horst). Presumably he fled from the Germans and was hit in the back by enemy bullets -probably as early as November 5, 1944. Frans was buried in Merselo and posthumously honored for his heroic and noble work by General Dempsey personally. Few Merselonians at the time knew of the double life of their young miller. In retrospect, this is understandable, for “silence” was one of Frans’ greatest qualities. Only in retrospect has it become clear what dangers he exposed himself to for the sake of his fellow man. Frans Michels, Mulders Frans, a young fellow of few words and great deeds. ‘Silent, calm and quiet’ characterized resistance magazine ‘De Zwijger’ in March 1945.

The death card records that he was buried in Merselo on December 7, 1944. In January 1945 the family received a letter of thanks from General Dempsey and in August 1946 the family received another letter of thanks from Queen Wilhelmina. In the death certificate at the Municipal Archives and also in the Queen’s letter, the date of death is listed as 7-11-1944. After the war another memorial was erected in Leunen on the Weideweg, on the spot where the body was found, there other resistance fighters from Venray. His name is also on the Venray war memorial.

An interesting death card for the regional collector or World War II collection!

Article number: 13722

 

Origineel WWII Nederlands bidprentje van een koerier voor het Tweede Britse leger in Limburg (Merselo/Leunen)

Dit Nederlandse bidprentje is in goede conditie en behoorde tot Franciscus Gerardus Michels welke als koerier voor het Tweede Britse Leger werkte in Limburg.

De oorlog in Merselo (kerkdorp van Venray) duurde tot 16 oktober 1944. Na een grimmige strijd met de Duitsers en een afschuwelijk slagveld in het Brabantse buurdorp Overloon, werd Merselo op 16 oktober 1944 door het Engelse leger bevrijd. Daarmee eindigde het verzetswerk van Frans nog niet. Integendeel! De kennis en gedrevenheid van de verzetsmensen werd direct na de bevrijding ingezet ten behoeve van het Engelse leger, dat samen met de Canadese en Amerikaanse collega’s vanuit het zuiden de Duitse bezetter probeerde te verdrijven uit Nederland. Frans werd voor het Tweede Britse Leger, onder bevel van luitenant-generaal Dempsey, als koerier ingezet. Dat hield in dat hij in vijandelijk gebied voor het Engelse leger relevante informatie moest verzamelen. Die informatie moest door de linies gebracht worden en daarom sprak men van ‘line cross’ tochten. De tochten voerden door de bossen en vonden ‘s nachts plaats. Frans kreeg eind oktober de opdracht zo’n tocht te maken naar het nog bezette Horst. Dat Frans besefte dat het levensgevaarlijk werk was blijkt uit de veelzeggende woorden die hij uitsprak naar zijn moeder Mina bij vertrek op 3 november 1944, toen hij ’s middags door een Brits legervoertuig opgehaald werd om een eind op weg gebracht te worden. Die woorden waren: ’Mama, hier is mijn portefeuille.

Ik weet niet of ik nog terug kom’. Bekend is dat hij in Horst is geweest en dat hij voornemens was weer naar huis te gaan. Wat er vervolgens precies gebeurd is zal nooit bekend worden, want op 6 december is hij in het buitengebied van Leunen (kerkdorp Venray richting Horst) dood aangetroffen. Vermoedelijk is hij voor de Duitsers gevlucht en door vijandelijke kogels -waarschijnlijk al op 5 november 1944- in de rug geraakt. Frans werd in Merselo begraven en postuum geëerd om zijn heldhaftig en edel werk door generaal Dempsey persoonlijk. Weinig Merselonaren wisten destijds van het dubbelleven van hun jonge molenaar. Achteraf is dat te begrijpen, want ‘zwijgen’ was een van de grootste kwaliteiten van Frans. Achteraf is pas duidelijk geworden aan welke gevaren hij zichzelf ter wille van zijn medemens bloot stelde. Frans Michels, Mulders Frans, een jonge kerel van weinig woorden en grootse daden. ‘Stil, kalm en rustig’ karakteriseerde verzetsblad ‘De Zwijger’ hem in maart 1945.

Op het bidprentje is te lezen dat hij op 7 december 1944 in Merselo is begraven. In januari 1945 ontving de familie een dankbetuiging van generaal Dempsey en in augustus 1946 ontving de familie nog een dankbetuiging van Koningin Wilhelmina. In de overlijdensakte op het Gemeentearchief en ook in de brief van de Koningin staat als overlijdensdatum 7-11-1944 genoemd. Na de oorlog is er in Leunen op de Weideweg, op de plek waar het lichaam werd gevonden, nog een herinneringsmonument opgericht daar andere verzetsmensen uit Venray. Zijn naam staat ook op het Venrayse oorlogsmonument.

Een bijzonder bidprentje voor de regionale verzamelaar of Tweede Wereldoorlog collectie!

Artikelnummer: 13722

In stock